| |
Տիեզերքի կենտրոնը յուրաքանչյուրիս
ներաշխարհն է,
այն` աստեղնային «ճերմակ խոռոչներ» դեպի անսահմանություն: |
|
Սույն տարածքը անհատական ոլորտ է,
որտեղ կարտահայտվեն ոմանց խոհերը, իմաստախոսություններն
ու թռուցիկ դիտարկումները ընթացիկ իրադարձությունների,
խնդրականների թե գաղափարների վերաբերյալ:
Հարկ չէ դրանց մեջ անպատճառ խոստովանություններ, դրույթներ թե
մարգարեություններ որոնել: Իսկ եթե
այդուհանդերձ դրանք լինեն, ապա պետք է վստահել ժամանակի
իմաստությանն ու անաչառ ճշմարտությանը:
|
|
11.07.2012թ. |
«ԲՈԶՈՆ ՀԻԳԳՍԸ» ԵՎ ԷԻԶՄԸ
«Ձեզ
ո՞վ էր ասում ձեր իմաստության մեջ այնքան «աղ» դնեք,
որ ոչ ոք չուտի» (Ֆ. Նիցշե ):
Եթե
անգամ հաստատվեց, որ աշխարհի ամենամեծ
CERN
արագացուցիչում
վերջերս բացահայտված մասնիկը հենց «բոզոն Հիգգս»-ն է (վերին
նկարում՝ դեղին հետագծերով ), որի մասին
այժմ իրավացիորեն խոսում է ողջ աշխարհը, ապա այդ կհաստատի «Բիգ
Բանգ»-Մեծ Պայթյունի արդեն գերիշխող տեսությունը, դրանից անմիջապես
հետո սոսկ էներգետիկ գոյացություններից նյութի կազմավորումը,
հնարավորություն կտա առավել ընկղմել «սև նյութի» և «սև էներգիայի»
առեղծվածների մեջ, և/կամ տիեզերքի «ստանդարտ մոդելից»
(մանրամասնիկ, ուժ
և «միջնորդ» գոյացություններ )
անցնել
ոչ ավանդական «նոր ֆիզիկային»՝
թերևս
առայժմ զուտ տեսական լարերի և
գերլարերի տեսություններին:
Այդքանն արդեն ահռելի է ու հիրավի պատմական ֆիզիկական տիեզերքի
ճանաչման ձիգ գործընթացում, բայց նաև հսկա մի քայլ Էություն-էիզմ
ուսմունքի հերթական հաստատման:
Այսուհանդերձ, ո՛չ ավելին: Գիտությանը դեռևս անչափ շատ առեղծվածներ
կմնան լուծելու, էիզմում՝
պակաս...
Զի, եթե
գիտության մեջ որքան բացահայտում ենք՝
նույնքան հավելվում են հարցականները,
ապա էիզմում ճիշտ ընդհակառակը՝
նվազում են, բևեռվելով միայն էություն
և նախատիզերական ԳերԷություն-Եզակիություն
մարդկության
և Տիեզերքի ամենախրթին հասկացությունների վրա:
Այս առումով էիզմը
հետազոտական
«քրեստոմատիա» է, զի ամենայն
արարչություն սկսվում է էություններից, ինչպես ըստ ֆրանսիացի
լուսավորչական և էնցիկլոպեդիստ Դ. Դիդրոյի. «Իմացությունը տրվում է
Էությունից» կամ ինչպես
ըստ Հովհաննու ավետարանի. «Ի սկզբանէ
էր Բանը: Ամենայն նրանով եղաւ...»,
այսինքն՝ ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ և Էությամբ...
Մինչ
ֆիզիկոսները փորձում են կռահել գիտական այս բացահայտման գործածական
հետևանքներն ու անհայտ հեռանկարները՝ համեմատելով անցյալ
դարասկզբին քվանտային մեխանիկայի սաղմնավորման և արդի այդքան
գերկարևոր ու քաղաքակրթական առումով արմատական բարձրագույն
տեխնոլոգիաների հետ, ապա «բոզոն Հիգգսը» էիզմում արդեն բերել
է իր ուղղակի (էներգիա>նյութ
առումով) և անուղղակի ավանդը: Եվ ահա թէ ինչպես:
Էիզմի
հիմնադրույթներից մեկը համատիեզերական «թեմա և վարիացիաներ»
հիմնադրույթն է, ըստ որի
դիալեկտիկական թե ավելի ստորակարգ օրինաչափությունները ամենուր
դրսևորվում են անսահման տարբերակներով
( էությունների հիերարխիա, միջանկյալ թեմաներ և վարիացիաների
վարիացիաներ ): Այստեղից լեզվամտածողական
համակարգերում համաբանությունները, փոխաբերությունները,
այլաբանությունները կամ
համեմատությունները: Ըստ այդմ, էիզմի սկզբունքներից մեկը
նաև ասոցիատիվ-զուգորդումներով դիտարկումներն ու դատողություններն են,
ինչը նույնպես շատ հաճախ օգտագործվում է բացատրելու համար գիտական
թե սոսկ խրթին երևույթները:
Եվ
ահա, արդ այդքան
աղմուկ հանած «բոզոն Հիգգսի» դերն ու նշանակությունը մեկնաբանելու
համար բերվում է ամբոխի մեջ քայլող հայտնի մի դեմքի կամ կինոաստղի
օրինակը, որը գրավում է բոլորի ուշադրությունը և նրանց ձգում դեպի
իրեն ու համախմբում իր շուրջ: Այդպես էլ «բոզոն Հիգգսը» Բիգ Բանգից հետո
տեղափոխվելով կատարյալ դատարկության մեջ կամ ենթադրյալ «Հիգգսի դաշտում»
վխտող էներգետիկ
գոյացությունների ընդմիջով դեպի իրեն է ձգում նրանց, այդու
ստեղծելով զանգված և նյութական տարրագույն մասնիկները՝ նյութի «թեմա
և վարիացիաներ» հիերախիայում:
Համանման երևույթ բոլորիս ծանոթ է հասարակության մեջ զորավոր մեկ
անհատականության շուրջ ձևավորվող աշխուժություններով,
խմորումներով,
շարժումներով կամ պատմական իրադարձություններով: Պակաս
արձանագրված չէ նաև մեկ հիմնարար գաղափարի շուրջ խմորվող հոգևոր
հոսանքների ֆենոմենը, որից
հաճախ ձևավորվում են դպրոցներ և ըստ այդմ վերափոխվում են
կեցությունն ու իրականությունը (ըստ էիզմի էնգելսյան
դրույթի
հակադարձված.
«Բանականությունն է
բնորոշում կեցությունը» սկզբունքով... ):
Այդպես էլ ամենայնի հետ, ֆիզիոսֆերա-ֆիզիոլորտից և ապա բիոսֆերա-կենսոլորտից հետո,
խմորվում է համամարդկային միտքն ու նոոսֆերա-ներոլորտը՝ տեղամասային կամ ազգային ներոլորտների սաղմնավորումներով,
պարբերական հակադարձումներով խթանելով հանուր և համատիեզերական էվոլյուցիան:
Բազմաթիվ օրինակների մեջ տեղին է նշել հենց
«Էություն» Ազգային Իմաստության Տաճարի կենսափորձը
(առավել ևս, որ հոգեբանական և քաղաքական դրդապատճառներով այն
անտեսելու և մոռացության մատնելու հզոր հակում և գերզորեղ
հաստատություններ կան...):
Ըստ
այդմ, 1988թ. Մարսելում
հրատարակված, ապա երկու անգամ վերահրատարակված (Երևան-1990 և
ռուսերեն 2008թ.) ընդամենը 200 էջանոց արիացիների խիստ համառոտ
տեսությունը կայծակնորեն համասփռվեց և յուրացվեց քանի՜ իբր
«արիաբանների» և արիական շրջանակների կողմից, հայոց արիական
ծագումը դարձնելով իբր վաղուց հանրաճանաչ և ընդունված:
Նույնը նաև 1991թ. արևերես
ելած «Ոգեկոչ»
հատորից հետո հեթանոսական վերազարթոնքի և 2000թ. հրապարակված
«Ծննդոց-Այա» տեսության պարագաներում (վերահրատարակություն
2003թ.): Վերջինս ժամանակին ոմանց
կողմից ընդունվեց
ծաղրուծանակով, ապա միմյանց հրմշտելով ծնեց «ծագումնաբանների» մի
ամբողջ գունդ և այդքան էլ տեսություններ, բարեբախտաբար նաև
համաշխարհային գիտական բացահայտումների հավաստիացմամբ: Պակաս
ներգործություն ունեցավ «Էություն» հատորը և ուսմունքը, զի էիզմի
ընկալումը ակնկալում էր գիտելիքների գոնե տարրական բազա: Ուստի,
զանգվածի համար այն մնաց անմատչելի («բոզոն Հիգգսի»
համաբանությամբ՝ «զանգված չստեղծեց»...), թեև սրբազան ու
առեղծվածային հայոց
«է» տառը ճանաչեց ենթագիտակցական վերածնունդ և խորհրդանշական ոչ
քիչ գործածություն: Այսունադերձ, շատ քչերը կարողացան նկատել հայագիտության և
առավել ևս հայ փիլիսոփայական մտքի մեջ այս խիստ նշանակալից
վերափոխությունները: Մինչդեռ, այդ քիչ թե շատ հնարավոր էր
ընդհանրացնելով ու այդ ամենը համեմատելով 1980-ական թվականների
նույն ասպարեզում խորհրդային իրականության հետ:
Սակայն, այս բոլորի մեջ
ամենակարևորը այն է, որ հոգևոր նման ֆենոմեններում գաղափարներից
առաջ կարևորվում են էությունները, իմա՝ «թեմաները», կամ եթե ձեզ
ավելի մատչելի է՝
պլատոնյան eydos-նախագաղափարները:
Նյութի և ֆիզիկական տիեզերքի սկզբնավորման գործընթացում «բոզոն Հիգգսի» դերակատարության մեջ այդ մասին
բնավ չի խոսվում, ոչ անգամ սկզբնական ինֆորմացիաների՝
այլ միմիայն
էներգետիկ գոյացությունների: Հասկանալի է, զի այդ է
ֆյուզիս-ֆիզիկայի կոչումն ու տիրույթը, թեև ինֆորմացիաները ևս
այլևս անբաժան են նյութից, ինչպես կիբեռնետիկան տեսական ֆիզիկայից,
էլ չխոսելով հոգևոր Տիեզերքի մասին: Այս ևս համամարդկային
ճանաչողության և էիզմի չափանիշերից մեկն է:
Այսու, հեշտ
չէ նկատել այդքան աղմուկ հանած իբր «բոզոն Հիգգսի» դերը Էություն
-էիզմ ուսմունքի
ճշմարտացիության և հիմնավորման հերթական գործընթացում: Մինչդեռ այդ
մասին խոսել էինք վաղուց
( այստեղ.
www.eutyun.org/S/E/X/X/X-8.htm,
«LHC -Աշխարհի
խոշորագույն արագացուցիչը», «Հայտնություն» հատորում, Երևան
2006թ., և այլուր ):
Այսուհանդերձ հարկ է նկատել, որ
համամարդկային էվոլյուցիայի մեջ և
նոոսֆերա-ներոլորտի կազմավորման ձիգ գործընթացում
միշտ էլ
եղել
է այդպես. էական
բացահայտումները անմիջապես չեն նկատվել իրենց
ողջ նշանակությամբ, խորին
խորհրդով և ճակատագրական հեռանկարներով:
Այս առումով «բոզոն Հիգգսի» պարագան բացառություն չէ:
Եվ այստեղ ևս, եթե
«բոզոն Հիգգսը» տիեզերագիտության և
մանրամասնիկների ֆիզիկայում որոշ
լուսաբանություններ է խոստանում, ամրագրելով
նաև էիզմի հիմնադրույթները, ապա
էություն հասկացությունը
թանձրանում է առավել...
«Դեռ շատ բաներ ունեմ ձեզ ասելու, բայց այժմ չէք կարող տանել...»:
(Ավետարան
ըստ Հովհաննու, ԺԶ, 12 ):
|
|
24.02.2012թ. |
Որպես հնագիտական
ՍԵՆՍԱՑԻԱ
Lragir.am էլեկտ. թերթը հրապարակել է.
Հայտնաբերվել է
Հարավային Ամերիկայի ամենահին ժայռապատկերը
Lragir.am Նորություների
կայքից.
http://www.lragir.am/armsrc/society60673.html -
23/02/2012
Բրազիլացի եւ ամերիկացի հնագետները բրազիլական քարանձավերից
մեկում հայտնաբերել են մոտ 10 հազար տարվա հնության
ժայռապատկեր: Այն Հարավային Ամերիկայում հայտնաբերված նման
պատկերներից ամենահինն է, գրում է ՌԻԱ Նովոստին՝ հղում
անելով PLoS One ամսագրին:
Համարվում է, որ Հյուսիսային եւ Հարավային Ամերիկաների հնդկացիների նախնիները
Չուկոտկայից Ալյասկա եւ Ամերիկա մայրցամաք են տեղափոխվել
15-16 հազար տարի առաջ: Այդ ընթացքում նրանք ոչնչացրել են
տեղի կենդանական աշխարհը եւ տարածվել են ողջ մայրցամաքում:
Նրանք քիչ հետքեր են թողել թաղված իրերի կամ նկարների
տեսքով:
Պեղումների ժամանակ հնագետները ոսկորների հետքեր, սննդի
մնացորդներ եւ աշխատանքային գործիքների մասեր են
հայտնաբերել, որոնք օգտագործել են Լապա դու Սանտու
շրջանում ապրած մարդիկ: Օրգանական հետքերում ածխածնի
հետազոտությունները ցույց են տվել, որ առաջին անգամ մարդիկ
հաստավել են այդ վայրում 10 հազար տարի առաջ:
Պեղումների վերջում նրանք հայտնաբերել են վերոնշյալ
պատկերը: 30 սմ երկարությամբ եւ 20 սանտիմետր լայնությամբ
հատվածում նկարողը մարդ է պատկերել՝ քարանձավի պատին մանր
անցքեր անելու միջոցով: Պատկերում մարդն ունի 2
ձեռք՝յուրաքանչյուրի վրա 3 մատ, մեծ ոտքեր եւ գլուխ:
|
| |
 |
|
Հավանաբար թերթը նկատի ունի այս կամ նման մի ժայռապատկեր ( թեև
հիշատակման, կայքէջում նկարը չկա): Սակայն դրանում ևս
նոր ու
արտառոց
ոչինչ
չկա: Ավելին` կա անտեղյակ տեղեկատվություն. ամերիկյան մայրցամաքի
հնագույն բնակիչները չեն եղել մոնղոլոիդներ` այլ կովկասյան եվրոպեոիդներ!!!:
Նրանք այստեղ հայտնվել են մոնղոլոիդներից հազարամյակներ
առաջ: Հնագույն հնավայրը առայժմ համարվում է 1976 թ. Չիլիի
հարավում հայտնաբերված Monte Verde-ն,
բնակեցված մ.թ.ա. 15-րդ հզ: Այնտեղ պեղված մարդկային կմախքը
թվագրվում է 12500 տարեկան, Բրազիլիայում հայտնաբերված
Luzia-ն` 11000 տարեկան, Spirit
Cave հնավայրի մարդը (ԱՄՆ-Նևադա
)`
նախ
9 400,
ապա ավելի ստույգ` 10 630
տ.
(
http://fr.wikipedia.org/wiki/Grotte_de_l%27esprit
):
Ժամանակին պեղածո գանգի
մարդաբանական վերլուծությունն հիրավի մի սենսացիա բարձրարցրեց և
հեղաշրջեց մոնղոլոիդ նախնիների ընդունված տեսությունը:
Spirit Cave-ի
մարդը եվրոպեոիդ էր, ավելի ստույգ` կովկասյան
տիպ, ինչպիսիններն էին ճապոնական այնուները: Առավել ևս, որ պեղածո
գանգի վերակազմությունը անչափ նման է անգլիացի դերասան
Patrik
Stewart-ին:
| |
 |
 |
|
| |
Մոնղոլոիդ տիպ
(վերակազմություն ) |
|
Spirit
Cave-ի
մարդը(վերակազմություն ) |
|
Անգլիացի դերասան
Patrik Stewart-ը |
|
ճապոնական այնու
(կովկասյան եվրոպեոիդ) |
|
----------------------------------------------------------------------------------------
Ինչ վերաբերում է այնուներին, ապա
նրանք արդի Ճապոնիայում հաստատվել էին դեռևս 12000 տարի առաջ, ապա
աստիճանաբար ձուլվել եկվորներին:
Այժմ հաշվվում են ընդամենը շուրջ 100 անխառն
այնուներ: Հիշեցնենք, որ այնու ցեղանունը առնչվում է տոտեմական
ainu-ուռի ծառատեսակի, բայց նաև հնագույն ԱՅԱ
երկրաստվածային
նախամոր դիցանվան հետ, որի
բազմաթիվ շառավիղներից են խեթ.
GISeya-Կենաց
ծառը, ռուս. ива-ուռենին, Եվա դիցանունը, հուն.
Այա-Գայա-Գեյա երկրամայրը, հայ. այգի-էգը,
կՙեա-կյանքը, անգամ Եգիպտոսում
Էխնատոնի երկրորդ կին միտանուհի Kiya-ն (
www.eutyun.org/S/E/GN/Kiya.htm ), խուռ.
Թեշուբի և միջագետ. Շամաշի Այա կանայք, իսկ հայ. բարբառներում և շատ այլ
լեզուներում ` պարզապես այա-մայր կամ մեծ
մայրը, ինչպես նաև հայ ինքնավանումը, որպես
հնագույն երկրագործներ: Հարկ է շեշտել նաև, որ այ-այա* դիցրմատով
այնու կամ հայ ցեղանունները միակը չեն, կան շատ այլերը, ինչպես հնդարիական Ayu,
չին.Ayu, հնդամերիկյան
Aymara,
Haïdas
և այլ ցեղանունները, տեղանուններ և դիցանուններ:
Այս բոլորը մեկ նախամշակույթի ճառագումներ և ծառապաշտության
արձագանքներ են, որոնք ընկած են համամարդկային քաղաքակրթության
հիմքերում: Այստեղից էլ այդքան ակնհայտ թե պակաս
ընդհանրությունները `իրենց բազում տարբերակումներով: Այնպես`
ինչպես հենց մարդաբանության պարագայում:
| |
Կոբիստանի ժայռապատկերներից |
|
Հայկ. ժառապատկեր-արևաստված |
|
Խուռի. Թեշուբ ամպրոպի դիքը |
|
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Նշենք նաև, որ
Կոբիստանի ժառապատկերները նույնպես թվագրվում են մ.թ.ա. 10 -րդ հզ
(արդի Ադրբեջան, Բաքվի մոտակայքում): Մոտավորապես այդքան կամ ավելի
հնություն ունեն նաև հայկական վաղնջագույն ժայռապատկերները, հաճախ
նույն թեմաներով: Այդ ավանդույթները հարատևել են շատ ավելի ուշ,
ինչպես խուռիական Թեշուբ ամպրոպային աստծո պարագայում, որտեղ
բեղմավորող եռաճյուղ կայծակը եռաժանու մեկ նախատիպն է, կապված տղամարդու առնանդամի, երեք թվի սրբազանության,
եռահարկ տիեզերքի, ավելի
ուշ` աստվածային երրորդության հետ (կից
պատկերը):
| |
Նախամարդու
ծագումն Աֆրիկայից և համասփռումը, որպես խաչմերուկ ունենալով
Հայկ. լեռնաշխարհը իր լայն շրջակայքով (Պերշից Ա.,Մոնգայթ
Ա.,Ալեքսեև Վ.):
---------------------------------------------------------------------------------------- |
|
Այս ամենը արդեն ենթադրելի էր մարդաբանական նախորդ տեսություններից
( կից
քարտեզը):
Այս ամենի մասին ավելի հանգամանալից ու որոշակիորեն խոսել էինք "Ծննդոց Այա" մենագրության
մեջ (Երևան 2000թ., վերահրատարակությունը` 2003 թ.), տարբեր այլ առիթներով, իսկ վաղնջագույն հնդամերիկացիների
նորագույն բացահայտումների վերաբերյալ` "Ի սկզբանէ էր Բանը... բայց որտե՞ղ" չորս ժամանոց
զույգ տեսապնակներում (Մարսել- 2003):
Այսպես, ամեն անգամ հին թե նոր, մեծ թե համեստ բացահայտում գալիս է հաստատելու
ծագումնաբանական թե էաբանական
մեր
տեսությունները:
Սակայն, պաշտոնական հայագիտության, մտավորական հոծ միջակության և իշխանությունների համար
մեր
աշխատությունները ցայսօր մնում են "ձայն բարբառոյ անապատի":
"Էրուտիդ" հավակնող մեր կապիկները նախընտրում են այլոց
կիսատ-պռատ, հաճախ հին թե շեղված աղբյուրները, առանց ունենալու
գոնե մշակութային տարրական պատրաստություն ու պատկերացումներ: Մենք այստեղ
ևս չէինք անդրադառնա այս թեթև հաղորդագրությանը, եթե այն այդքան
ցայտուն չվկայեր հայ իրականության աներևակայելի ծանծաղությունը
և դրա լուսատարիներ հեռավորությունը "Էություն" ոգե-գաղափարական
համակարգից: Մինչդեռ,
զգուշանալով շարունակական բանագողություններից և աղավաղումներից,
մենք այլևս խուսափում ենք նոր ու դեռ անտիպ բացահայտումներ
հրապարակել:
Այսքանի հետ, մենք նաև վտարված ենք Հայաստանից և մեր մուտքն
այնտեղ արդեն տասը տարի է ի վեր կտրականապես արգելված է, անգամ առանց
հայրենադարձ հարազատներին կարճատև այցելության թույլտվության:
Սակայն շատ շուտով պատմականորեն արձանագրվելու է ոչ միայն
հայ իրականության ողջ մեղսությունը, նենգամտությունն ու
անբարոյականությունը` այլև ծայրահեղ տխմարությունը: Բայց թե.
ՏԽՄԱՐՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏԻԺԸ
ՀԵՆՑ ՏԽՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆ Է,
ՏՄԱՐԴՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏԻԺԸ` ՆՈՒՅՆ ՏՄԱՐԴՈՒԹՅՈՒՆԸ...
Ափսոս են միայն երիտասարդները, ազգի
պոտենցիալ
հենքն ու չարտահայտված սերուցքը,
որոնք, ավա~ղ, բախտորոշ
առայժմ չեն դառնում: Այսուհանդերձ.
Եթե խավարը չլիներ` լույսը մեր ինչի՞ն էր պետք:
¡ ¡ ¡
|
|
|
19.01.2012թ. |
 |
ԼԱՎ Է ՈՒՇ` ՔԱՆ... ЧУШЬ*
(*
ռուս.` «հիմարություն»)
Եթե
այծերը գիտակցեին, որ այծ են`
այլևս այծ չէին լինի:
|
«Հայաստանի
կառավարությունը հունվարի 12-ին հավանություն է տվել հայագիտության
զարգացման հայեցակարգին։ «Փաստաթղթերի հիմնական նպատակն է
պետության և հայ մտավորականության ջանքերով հայագիտությունը
վերածել հայության ազգային և մշակութային անվտանգության ապահովման
հզոր գործոնի։ Ակնկալվում է, որ ռազմավարությամբ նախատեսված
միջոցառումների իրականացման արդյունքում հայագիտությունը կխթանի
անկախ պետականության ամրապնդումն ու կնպաստի ազգային
ինքնագիտակցության ուժեղացմանը», ասվում է այս կապակցությամբ
կառավարության տարածած հաղորդագրության մեջ» (Lragir.am,
http://www.lragir.am/armsrc/comments58828.html ):
Այսինքն այն`
ինչը արդեն մեկ քանի տասնամյակ է ի վեր ոչ միայն ասում `
այլև մեն-մենակ իրագործում ենք մենք և ԷՈՒԹՅՈՒՆ Ազգային
Իմաստության Տաճարը:
Տե`ս.
-
«Հարատրման
Ուխտ»-1986 թ., (
www.eutyun.org/S/E/E/HaratUxt.htm):
-
«Ինքնաճանաչում
և դարձյալ ինքնաճանաչում»-1988 թ.,(
www.eutyun.org/S/X/HZ/HZ_Inqnachanachum%20hay_AleqsandrVarpetyan.htm )
-
ԷՈՒԹՅՈՒՆ ԱԻՏ-ի
ողջ
«Ծրագիրը,
կանոնադրությունը և գաղափարախոսական դրույթները»-Երևան 1991թ.
(մասամբ
այստեղ.
www.eutyun.org/S/E/Taregrutyun/EAITT.htm )
:
- «Արմատ,
ինքնություն և ինքնագիտակցություն»-1992 թ.,(www.eutyun.org/S/E/EHandes/EHNH
_06_10.htm ) այլուր
և իհարկե.
-
«ԷԱԿԱՆՔ-Ազգ և
նոր հազարամյակ»- հազարամյակային նախածրագիրը
( հատոր 1-ին,
Երևան-2002, հ. 3, «Հայտնություն», Երևան -2006, հ. 2 «Միջօրեական»
և
հ. 4 «Ձիու քայլ»
հատորները հրապարակման ենթական չեն... ):
Եվ այս ամենը ոչ
միայն որպես սոսկ
«ինքնության և
ազգային անվտանգության»
պայման` այլև
որպես կայացման, էացման և հարատևման անշրջանցելի գրավական:
Այսուհանդերձ, հայրենի իշխանություններին և ոմանց 22 տարի
պահանջվեց հայագիտությունը գոնե որպես
«ինքնության և
ազգային անվտանգության»
նախապայման
գիտակցելու համար:
Մինչ այդ, ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ հայագիտությունը դասել էր «զուտ ազգանշանակ
գիտությունների» առաջին աստիճանում, որպես ազգի կայացումն ու
էացումը գիտականորեն կազմակերպելու հրամայական
(«ԱՐԻԱԿԱՆՔ»-ազգային էախոսություն, Երևան-1997թ. էջ 177 ): 2002թ.
ԷՈՒԹՅԱՆ մերձակից և գաղափարակից, ՀՀ Վարչապետ Անդրանիկ
Մարգարյանի 15/07/2002 N° 1302-Ն որոշմամբ, հայագիտությունը դասվում
է ՀՀ գիտությունների և տեխնիկայի զարգացման գերակայությունների
առաջին աստիճանում
(
տե'ս
http://www.eutyun.org/S/E/Taregrutyun/EAITT.htm
էջում):
Սույն կայքի ԽՈՀԱՇԽԱՐՀ բաժնում,
մենք
« ԱՉՔԱԼՈՒՍԱ±ՆՔ
ԹԵ±...»
խորագրով անդրադարձել էինք նման այլ մեկ երևույթի, երբ ՀՀ առաջին
նախագահը Ազատության հրապարակում 5.10.2011 ելույթով ի վերջո խոսեց
ազգային ծագումնաբանությունից,
հայագիտությունից և ազգաբանությունից, ինչը հայոց քաղաքական
կյանքում և հատկապես նրա համար հիրավի երևույթ էր...(www.eutyun.org/S/E/X/X-I.htm
):
Այդպես,
ԷՈՒԹՅԱՆ գաղափարները մաս-մաս և աստիճանաբար հակված են մտնելու
իրականություն , ճիշտ այնպես` ինչպես նախատեսված էր
«ԱՐԻԱԿԱՆՔ»-ազգային էախոսության
«Իրացում» բաժնում.
-«Այդպես
հատվածայնորեն և աստիճանական ընդլայնմամբ կարող են կենսագործվել
ԱՐԻԱԿԱՆՔ-ի հիմնադրույթները...
» ( Երևան-1997թ. էջ 243):
Այսուհանդերձ կա այլ մեկ գերկարևոր հանգամանք: Հայագիտությունը չի
սահմանափակվում ո'չ միջնադարով, ո'չ անգամ նախապատմական
ծագումնաբանությամբ, այլ մասնավորապես արդի հայ իրականությամբ ու
հայոց նորօրյա հատկանիշներով: Իսկ դրանք ավելի քան մտահոգիչ են,
չասելու համար` օրհասական: Առանց այդ, հայագիտությունը միայն
սեղանաճառ է, երբ արդ.
Որքան
ճանաչում ենք հայոց` առավել հարգում
ենք այլոց...
|
|
|
